ZENDBRIEF AAN DE PAROCHIANEN VAN REGIO OOST
Vronesteyn, woensdag 2 februari 2022.
Afgelopen maandagavond was een collega bij ons op Vronesteyn, die een voetreis (!) had gemaakt naar Rome. Vanuit Nederland lopen naar Rome, over de Alpen, door Italië naar de eeuwige stad. Mooie foto’s en indrukwekkende verhalen. Kilometers lang, uren lang alleen lopen zonder dat je iemand ontmoet. Maar ook verhalen van bijzondere ontmoetingen. Mensen die jou gastvrijheid verlenen, mooie gesprekken en even thuiskomen als je vermoeid bent of er even ‘doorheenzit’!! !
Emmaüsgangers — Heel bijzonder is het dat je in die verhalen soms Bijbelverhalen herkent. Het is avond, het wordt schemerig en je zoekt een onderkomen om te overnachten, maar je ziet het nog even niet. Dan komt er een persoon met je meelopen op het juiste moment. Je raakt met hem in gesprek. Hij luistert! En wijst jou de weg naar een onderkomen. En dan verdwijnt hij weer. Even was hij in jouw leven. En jij kon weer verder.
Jezelf tegenkomen — Op zo’n voetreis zit natuurlijk niet alles mee. Je komt jezelf ook tegen, als je uitgeput bent, het voortdurend regent of behoorlijk heet is. Als je niet fatsoenlijk naar het toilet kan. En dan….. dan zijn er altijd mensen die jou tegenkomen en jou geven wat jij dan nodig hebt. Opdat jij dan verder kunt op jouw reis, jouw reis door het leven.
Verstand of gevoel — Natuurlijk kun je van te voren alle slaapplaatsen boeken en met jouw creditcard betalen. En natuurlijk kun je, als je geld hebt, luxueus dineren in de beste hotels. Ik weet niet of je dan ervaart wat het leven jou werkelijk kan brengen. Het leven is op de eerste plaats ontvangen en niet begrijpen, niet zeker weten. Vele gebeurtenissen zullen wij nooit begrijpen in ons leven. In ons eigen leven, maar ook daarbuiten. Gelovig leven betekent leven in overgave. We zijn op weg naar onze bestemming, op die weg zijn wij in Gods hand.
Back in town — Wij leven tussen ratio en gevoel. Eigenlijk willen wij alles zeker weten, ons voor alles verzekeren en ons leven zo ‘op orde’ hebben. Maar veel zaken begrijpen we niet, kunnen we ons niet voor verzekeren en hebben wij onze medemensen nodig. Is dat niet roeping, de roeping van de mens? Je hart te openen voor die Onbenoembare God, de Eeuwige, die zich aan ons laat zien, even soms in een ervaring, in een medemens, in een stil gebed. Hij nodigt ons uit ons hart te laten spreken in de ontmoeting met onze medemens, opdat de ander weer verder kan. Ook ik kan de ander zijn.
Met hartelijke groet — pastoor Walter Broeders
MARIA LICHTMIS: 2 FEBRUARI
Vandaag vieren we de Opdracht van de Heer, ook wel Lichtmis genoemd. Wat vieren we dan precies? En waarom doen we dat met pannenkoeken? Lees meer (via kerknet.be)